Muzeum Czartoryskich w Krakowie znane jest z ciekawych zbiorów. Wiele osób odwiedza tę placówkę, żeby zobaczyć na żywo słynny obraz Leonarda da Vinci “Dama z gronostajem”. Jednak pisanie o tym muzeum jako miejscu, gdzie jest jeden znany obraz byłoby niesprawiedliwe. Co tak naprawdę znajduje się w zbiorach muzeum? Jak zwiedzać ekspozycję i na co zwracać uwagę? Zobacz recenzję Muzeum Czartoryskich w Krakowie!
Muzeum Czartoryskich – historia
Muzeum Czartoryskich zaliczane jest to najstarszych muzeów w Polsce. Podobnie jak wiele innych placówek powstało w wyniku przekształcenia zbiorów prywatnych w publiczną ekspozycję, którą dziś może podziwiać każdy, kto zapłaci za bilet. Jednak historia gromadzenia wszystkich eksponatów jest dość długa i zagmatwana. Początki kolekcji sięgają 1801 roku, gdy księżna Izabela Czartoryska otworzyła pierwsze muzeum w Puławach. Po powstaniu listopadowym majątek Czartoryskich został skonfiskowany, a ocalała część zbiorów wywieziona do Paryża. W 1870 roku książę Władysław Czartoryski zdecydował o przeniesieniu zbiorów do Krakowa, gdzie ostatecznie trafiły w roku 1876. Od tego czasu kolekcja była rozwijana, choć nie bez przeszkód. Część eksponatów bezpowrotnie zaginęła podczas II wojny światowej. W 1950 roku Muzeum Czartoryskich zostało włączone do krakowskiego Muzeum Narodowego.
Muzeum Czartoryskich – ekspozycja
Obecnie w muzeum można wyróżnić trzy głównej części ekspozycji:
- Pamiątki z dziejów Polski XIV–XVII i europejskie rzemiosło artystyczne
- Galeria malarstwa europejskiego
- Galeria sztuki starożytnej
Nie brzmi to zbyt atrakcyjnie z punktu widzenia zwiedzania z dzieckiem, prawda? Kolekcje prywatne to zazwyczaj właśnie obrazy, rzeźby i inne dzieła sztuki do podziwiania za szybką. Twórcy wystawy najwyraźniej mieli taką świadomość i postanowili przełamać ten schemat i zwiedzania dla najmłodszych trochę uatrakcyjnić. Tę rolę pełni specjalna ścieżka sensoryczna. Co to takiego?
Pod tym mianem kryją się te elementy ekspozycji, który można dotykać. nie są to oczywiście prawdziwe zabytki liczące kilkaset lat, tylko ich kopie, ale to bez znaczenia! Dzięki temu rozwiązaniu można wziąć w ręce, poczuć i dotknąć przedmiot taki sam jak widoczny w gablocie. W ten sposób dziecko może chwycić stary metalowy klucz albo husarskie skrzydła. Pomysł jest fantastyczny i godny naśladowania w wielu innych muzeach!
Co jeszcze zapada w pamięć? Na pewno na uwagę zasługuje słynna tarcza wróżebna Jana III Sobieskiego, kopie średniowiecznych dokumentów, arrasy, uzbrojenie, portrety królów. Mnie jako archeologa najbardziej zainteresowała część poświęcona starożytnej sztuce. Chociaż zbiory nie są ogromne, bo zgromadzono jest w jednej dużej sali, naprawdę jestem pod wrażeniem ich prezentacji. Zamiast zbierać po 100 podobnych do siebie zabytków (na przykład greckich amfor) zgromadzono niewielką liczbę zabytków z każdego istotnego okresu – są zabytki greckie, etruskie, rzymskie, egipskie. Wszystko jest sensownie podzielone i prezentowane w taki sposób, żeby zaciekawić, a nie zamęczyć zwiedzającego.
Trzeba wspomnieć także o “Damie z gronostajem“. Jak ten obraz wygląda – każdy chyba wie. Skupię się jednak na tym, jak go zaprezentowano. Dzieło Leonarda da Vinci jest w osobnej sali – doskonale doświetlone z każdej strony, tak żeby każdy mógł podejść i zrobić dobrej jakości zdjęcie. Czy to coś dziwnego i zaskakującego? Wbrew pozorom tak. Jeśli weźmiemy pod uwagę jak wystawiony jest Oskar dla filmu “Ida” w łódzkim muzeum kinematografii albo nawet Mona Lisa w Luwrze… to naprawdę w Muzeum Czartoryskich dobrze się spisali!
Muzeum Czartoryskich – czy warto?
Muzeum Czartoryskich to jeden z najciekawszych obiektów w Krakowie. Zdecydowanie polecam wizytę w tym miejscu – szczególnie miłośnikom sztuki, historii i militariów. Dzięki ścieżce sensorycznej miejsce można swobodnie zwiedzać również z dziećmi.
Muzeum Czartoryskich w Krakowie
Czas zwiedzania: 1-2 godziny
Moja ocena: 9/10
